- налшаш
- 1. прич. от налаш.2. в знач. сущ. долг (за кем-л.). Налшашетым нал – пуышашетым пу. Калыкмут. Что следует тебе – бери, что следует с тебя – отдай. Сӧ рымым пуыман, налшашым налман. Ф. Майоров. Обещанное надо дать, что следует тебе – брать.◊ Налшаш ӱдыр невеста. Мичуш (аважлан) шыпак шижтарыш: «Налшаш ӱдырем». М. Иванов. Мичуш тихо шепнул матери: «Это моя невеста». Налшаш ӱдыржӧ шочеш, а качыже куржталеш. Калыкмут. Невеста родится, а жених уже бегает.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.